Vandaag heeft mijn zoontje voor het eerst meegedaan aan de dodenherdenking bij de scouting. Ik was trots op hem, ook al begreep hij de diepere betekenis van de ceremonie nog niet helemaal. Tijdens het moment van stilte zat hij even met zijn vingers te spelen—hij wist het scoutinggebaar niet meer. Maar dat maakte het moment niet minder bijzonder.

Mijn ambities: 

vertaling vanuit Frans 

Utrecht 2018-2024:

Als je als arts in Nederland werkt, krijg je te maken met het behandelbeleid. Heb je het behandelbeleid met de patiënt besproken? Heb je het aangepast? Het is belangrijk om te realiseren dat zonder een behandelbeleid een patiënt niet naar de afdeling kan. 

J’ai toujours pensé que nous vivions dans un monde profondément cruel. Dès mon plus jeune âge, je m’étais promise de ne pas faire d’enfants, de ne pas mettre au monde de nouvelles victimes dans un univers aussi impitoyable. À l’école, on nous enseignait l’histoire de l’humanité, et tout ce que j’en retenais, c’était un long récit de guerres successives. Partout, il semblait que l’humanité n’était capable que de détruire, de se battre pour le pouvoir, pour des idéaux, pour des ressources. Pendant longtemps, cela m’a révoltée, et j’ai nourri cette conviction que je ne voulais pas ajouter d’innocents à ce cycle infernal.

Ik liep met mijn supervisor naar een andere afdeling om een patiënt te beoordelen en we namen spontaan de lift naar de derde verdieping. Na de beoordeling moesten we naar de IC. De supervisor merkte op dat we de trap hadden moeten nemen en begon te vertellen dat je in het buitenland een euro moet betalen om de lift te gebruiken. Het leek alsof hij vond dat het mijn schuld was dat we de lift hadden genomen, maar ik zei er niets van. Ik wist dat het een nutteloze discussie zou worden. Sinds dat ik in Nederland ben, vermijd ik discussies; ze kosten me veel energie, vooral door de taalbarrière,ik ben vaak afwezig , bezig met een gemiste bijzin een paar minuten geleden,  bovendien voelt een discussie met een Nederlander vaak als een verloren strijd.

Een paar jaar geleden had ik nooit kunnen bedenken wat mij zou overkomen: dat ik uiteindelijk in Nederland zou belanden. Ik wilde wel emigreren, maar dan naar een land waarvan ik de taal al sprak. Toch ben ik per toeval in Nederland terechtgekomen.

Ik las een column van een AIOS waarin hij uitlegt dat hij uit een generatie komt waarin smartphones en sociale media nog niet bestonden, en dat men zich beperkte tot MSN. Er is een verschil tussen MSN- en TikTok-artsen. Dat zette me aan het denken: ik kom immers uit dezelfde generatie als mijn collega’s. Ook ik heb MSN gekend en touwtjespringen gespeeld, maar voor mij en andere buitenlandse collega’s was het allemaal heel anders.